fot. Michał Jadczak

Artur Pałyga „Ostatni taki ojciec” / Scena Prapremier InVitro w Lublinie

premiera:
14.02.2009

realizatorzy:
reżyseria i scenografia: Łukasz Witt-Michałowski
muzyka: Max Kowalski, Marek Krupa
wizualizacje: Piotr Lużyński

wykonawcy:
Anna Konieczna
Ewa Pająk
Arkadiusz Cyran
Remigiusz Jankowski
Dariusz Jeż
Maciej Kondrasiuk
Łukasz Pruchniewicz

Nasi ojcowie to byli ostatni ojcowie. Po nich tylko cisza oraz partnerzy mamusi. Tatuś. Tatusiek. Nikt nie powie już: „ojciec”, chyba że półżartem, półgębkiem i bez nadawania znaczenia. Ogłaszamy koniec ojcostwa, początek tacierzyństwa!
Sztuka koncentruje się na relacji ojciec – syn, rytm opowieści wyznaczają kolejne akty ojcowskiego terroru względem swojej rodziny, czuć duszną atmosferę domowej przemocy. Reżyser ucieka od realizmu dramatu, interpretując dosłownie oryginalny tytuł sztuki, „Ojcze nasz”, jako modlitwę za i przeciw ojcu, odmawianą i rozgrywaną w przestrzeni symbolicznej.
Spektakl nagrodzony w XV Ogólnopolskim Konkursie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, na VIII Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy i na Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje” w Katowicach. W tym roku przedstawienie reprezentowało Polskę na międzynarodowym festiwalu Neue Stücke aus Europa w Wiesbaden.